Ёшлигимизда Афғонистондан кўчиб келган ёш қориндошимиз Туркистондаги “Ҳилват” масжидида Рамазон ойида таровиҳ намозини ўқир эди. Рамазон давомида бир неча марта Қуръон тиловат қилинарди. Ўшанда қори амакиваччамиз бола эди, баъзида чарчаганидан тиловат чоғида бироз қоқилиб қоларди. Олдинги қаторда турган ўрта ёшлардаги қори хатони тузатиб қўйарди. Қуръонда қаерда қоқилиб қолса, дарҳол уни давом эттирарди. Таровиҳда турганлар олдинги қатордаги қори оқсоқолнинг донолигига қойил қолишди. У қорининг исми Қодир қори Ибн Сиддиқ ат-Туркистоний эди.